Olgunlasmak bu galiba. Gun gectikce duygulari daha az yogun yasamak, ya da tum o hissettiklerine ragmen ise gitmek, hayata ne olursa olsun devam etmek sanirim. Ha bir de tabi ailene ragmen yalniz oldugunu her firsatta hissetmek var isin icinde. Tum gostermelik duyarlarin sonucunda herkes kendi derdiyle mesgul ve de kimseyi suclamak akil kari degil. Dusunup, sabahlar etmek ve de hengameden bikip geceyi beklemek. Hayat ne garipsin. Yine de senden surprizler bekliyorum, lutfen beni eli bos cevirme.
