Bir yerden sonra anlıyorsunuz ki duygusal şeyler gençlikteki gibi etki vermiyor, sevmenin bile yetmediği şeyler oluyor, yalnızlık ve çevrendeki insan sayısının azalması iyiye işaret oluyor. Yani gençken etrafta en çok ben tanınayım popüler olayım herkesle arkadaş olayım durumunun zararlı olduğunu kırılarak ve çokça ben bunu hak etmedim cümlesini söyleyerek geçiyor. Çok değer verdiğiniz insanların hayatında o kadar değerli olmadığınız şehir değişikliği ile daha net ortaya çıkıyor. Daha çok var da bunlar şimdilik yeterli sanırım.
