bir insan düşünün tek oda bir evde 12 kişiyle beraber yaşıyor. çocuklar yarı aç yarı tok. memlekette eski yıllarda su yok elektrik yok şimdi var ama faturalar yakıyor. çocuklar hastalandığında bakacak doktor yok. şehir mardin veya artvin ne farkeder. mardinli doktor arıyor köyünde doktor yok çaresiz kalıyor. artvinli köylü hastasını artvin merkezine değil daha yakın daha kolay ulaşılan gürcistan hastanelerine taşıyor. sonra diyorlarki biz insanız biri diyorki hayır sen kürtsün sen gürcüsün sen lazsın. fıkralarımda aşağıladığım giyinişini küçümsediğim birilerindensin sen. konuşamazsın susacaksın zorba ağalara toprak zenginlerine köle olacaksın. karın tokluğuna çalışacak okuyamayacaksın. açım okulsuzum dediğinde sus pis küçük ırk sus bakıyım senin soyun neki soyuna göre konuş. ve tabi açlık durduğu gibi durmuyor kimi yoldan çıkıyor kimi sabrı değil bozgunculuğu seçiyor. peki kim haklı. bence kimse haklı değil. tek hak insan olmak ve insanca yaşamak hakkı. insanca yaşamakta sevilmekte sayılmakta insan olmayı başaran herkesin hakkı.
türk kürt laz çerkez gürcü olmadan önce insan olmayı öğrenmeli.
