merhaba "tanimadigim halde nickaltina yazayim, üzüldügümü sansinlar, adam yerine konayim" yazarlari...
öncelikle sizi sahteliginizden dolayi kutluyorum.
bugün biri vefat etse en fazla 5 saniye ic gecirip akabinde bugün nereye sicsam düsüncelerine dalanlara ayri tesekkürlerimi sunuyorum. evet, cok duygusalsin, sakin ol, cok sevecekler seni simdi.
bir yazar arkadasimizin cinsel hayati ile her anisini noktasina kadar okuruz..
diger bir yazar arkadasimizin sevgilisinin yaninda osurdugunu anlatan hikayesinde güleriz..
anketlerimiz sinirlari zorlamakta..
sevgili uyurken agzina peynir aromali corap sokmuslugumuz bile vardir.
var mi daha enteresan öykü? yok mu arttiran?
bir yazar arkadasimiz da icindekileri dökmek ister, $ov yapiyor derler.
birileri de panik yapmis gibi görünür "intihar etti galiba" tarzinda.
insanin yasadigi firtinalari aktarmis olmasi suc mu?
dayanilamayacak kadar kötü bir dönem yasamak, buraya harbi bir ortam niyetiyle yaklasmak ve entry seklinde insanin kendi hikayesini aktarmasi kötü müdür?
illa sahte hikayelerimizi mi aktarmak zorundayiz?
ama suc kaptanimda. sizleri insan yerine koyup derdini paylasanda.
yaran msn iletilerini okuyun siz. gercek duygulardan ne anlarsiniz..
o intihar edecek kadar zayif bir kisilige sahip bir insan degil.
hele ki buradaki yazilanlari okuyup sizinle dalga gececek acizlikte hic degil.
hayal bile edemeyeceginiz bir güce sahip. firtinalar koparsa kopsun.. o dümeni hic birakmayacak.
lafim bu masum güzelligin gözündeki piriltiyi calanlara..
diyecek hicbir laf bulamiyorum aslinda. bu haric:
siz sahte olmayi bile basaramiyorsunuz ey sanal alemin köleleri..
