Hristiyan yobazların Papa II. Urbanus öncülüğünde 27 Kasım 1095'te düzenlenen Clermont Konsili’nde güya sadece "kutsal toprakların hristiyan olmayanlardan arındırılarak kurtarılması" amacıyla başlattıkları ve 1291'de Akka'nın Memlükler tarafından alınmasıyla son bulan birtakım seferlerdir. Bu seferler sırasında Batı dünyası 1268’de Antakya Haçlı Prensliği’ni ortadan kaldıran Memlük Sultanı Baybars'a karşı ilhanlı devleti ile ittifak kurmak istemiş ve bu amaçla moğollarla diplomasi trafiği yürütmüşse de istenilen neticeyi alamamıştır.
Bununla beraber haçlı ordularının 1098'de Maarra'da yaptıkları birtakım insanlık dışı eylemleri de haçlı kroniklerinde yer bulmuş:
Haçlı seferlerine katılan ve Haçlıların Antakya’dan Kudüs’e olan yolculuklarını kaleme alan Fulcheris Carnotensis bu konuda şunları yazmış: "Bu kuşatma esnasında adamlarımız şiddetli açlığın neden olduğu cinnetle korkunç eziyetler çekmiş ve çevrede yatan ölü Müslümanların kalçalarından et parçaları kesmişti. Bu parçaları pişirip yemiş, yeteri kadar kızarmamış olan etleri bile vahşice yutmuşlardı".
Normandiyalı bir şövalye olan Radulf von Caen ise bu olaydan şu sözlerle bahsetmiş: "Bu utancın faillerinden öğrendiklerimi, işittiklerimi nakletmek utanç verici, zira yiyecek yokluğundan insan eti yemeye mecbur kaldıklarını söylediler. Kafirlerin (Müslümanların) yetişkinleri çömleklerde pişirildi, çocuklar ise şişlere geçirilip kızartıldı. Hristiyanlar, bu etleri iştahla midelerine indirirlerken insanları kızartıp pişiren köpekler gibi vahşi hayvanlara benziyorlardı".
not: bitirme tezim için okumalar yaparken orta çağda bu tür olaylara sık sık rastlamıştım. Genelde kıtlık ve kuşatma gibi zamanlarda insanların yamyamlığa başvurdukları oluyormuş. Zamanında bu konu ile ilgili şöyle bir entry girmiştim. (#45407873) Çocukların şişe geçirilmesi ve iştahla mideye indirilmesi, işte buna söyleyecek lafım yok tabi..
