2014 yılında bir arkadaş tavsiyesi ile okumuştum. hayata bakış açımın değişeceğini ve bir sonraki gün her şeyin farklı hissettireceği aklıma gelmemişti. bana türkiye'den gitmeyi bir amaç haline getireceğimi de düşünmemiştim.
sonra da geri gelmeyi belki. insan öldürmenin ve insan yaşamının ne kadar değersizleşebileceğini de. kayra'nın dövdüğü kadınların çığlıkları hala kulaklarımda. kinyas'ın meksika'da her şey bitti diyerek baba ile kızını öldürmesi parayı almalarına rağmen. kinyas'ın her şey varı seçerek ailesine dönmesi ve kayra'nın bitkisel intiharı hiçbir şey yok yolunu seçerek. bunların hepsi aklıma kazındı ve çıkmaz artık. biliyor musunuz bende bazen düşünüyorum bu ikili gibi ölümle dans etmeyi.
