kırtasiyecelerde yeşil, kırmızı ve mavi olmak üzere 3 çeşit kaplama kağıdı ve kenarları aynı renkte köşeri kırpılmış(el takılılp uçtan kalkmasın diye) etiketler satılırdı. ince defter kaplamak kolaydı çünkü defterlerin ortası inceydi. ancak defterler kalınlaştıça, kitap kaplamakta yaşanan zorlu aynen burada da ortya çıkardı. kitabın sırt payını vermek için kaplamaların üstü ve altı sırt kalınlığında kesilir ve içine kıvrılırdı. bu şelilde kitap açıkken kaplama kağıdıının şişip bozulması önlenirdi. önce kaplanır, sonra etiket yapıştırılır sonra da etiketin içi doldurulurdu, ad soyad ne numara olarak. sığarsa kitabın veya defterin adı da yazılırdı, ödev defteri, türkçe deftversiversiyeversiteyeeri gibi..
unutmadan, bir de derse giren hocaların imza attığı sınıf defteri kaplanırdı, bunun da sorumlusu sınıf mümessili idi.
