alışkanlığın ihtiyaca evrilmesi konusuna bir karşı tez değildir, bu durum.
tek şart ihtiyac duymadan yapmamaktır.
ihtiyac duyduğun an, yap. alışkanlık bile olsa o daha çok fayda verir.
şu an bu durumu açıklamakta zorlanıyorum. yazarken bir taraftan da objektif bakmaya çalışıyorum.
kendime ve size bir örnek üzerinden deneme yapayım sonuç ne çıkacak görelim.
misal sürekli çubuk kraker atıştıran biri aç değildir ama ona ihtiyaç duyuyordur.
o zaman başlıktaki sava göre yapması gerekir. ihtiyaç duymuştur, çünkü.
sorun yok lakin "iyice" konusu var. iyice ihtiyaç duyarsa daha fazla keyif alır, çubuk krakerden.
evet kilit nokta bu.
az açıkınca değil iyice açıkınca yemek.
