bir başyapıt örneği arıyorsanız hiç düşünmeden önereceğim birkaç eserden birisidir.
kitap çevirmenlerinden mazlum beyhan suç ve ceza'dan "insan dehasının yarattığı en yüce yapıtlardan" diye bahseder.
kendi gözlemlerim üzerine konuşursam asıl karakterimiz raskolnikov, çelişkiler içinde ve kendini ikna edemiyor.
aslında sorunun en can alıcı noktası tefeci kadını öldürmesi değil kendine karşı yaptığı çıkarımın zihninde onu ikna edememesi. raskolnikov makalesinde sıradanlar ve üstünler olarak ikiye ayırdığı insanlardan 'üstün olanların' hedefleri yolunda yaptıkları şey suç işlemek dahi olsa bunun meşru olduğunu düşünür. ne yazık ki düşündüklerini ifade konusunda sıkıntı yaşamasa da duygularını ikna etmek konusunda başarılı olamaz. büyük bir bunalım içerisine girer, yavaş yavaş yitip gitmeye başlar.
