Aktif/Pasif, istemli/istemsiz gibi türleri olan; kesin tedavisi bulunmayan ileri derecede ağır hastalık durumunda hasta veya hasta yakınları tarafından isteğe bağlı olarak gerçekleştirilen; Türk Ceza Hukuku’nda “kasten öldürme” olarak değerlendirilen ve bana göre yasalarca tanınması gereken bir haktır efendim. (ilk olarak; 2001’de Hollanda ve 2002’de Belçika'da yasallaşmış ve ABD'nin kimi eyaletlerinde de aktif ötenazi suç olmaktan çıkmıştır.) Tedavisi mümkün olmayan hastalıklar, hem hastanın kendisi hem de hastaya bakan yakınları için oldukça büyük zorlu süreci beraberinde getiriyor. Bunu ancak yaşayan bilebilir. Oldukça dindar olan rahmetli babaannem henüz alzheimerın ileri safhasında değilken ölmek istediğini söyler dururdu ve en büyük isteği kimseye yük olmadan bu dünyadan göçüp gitmekti. Sonrasında konuşma yetisini de kaybetti ve yatağa mahkum hale geldi.
Türkiye'de yapılan kimi araştırmalara göre; ötenazinin yasal hale gelmesi çoğunlukla kabul görmemekte. 2008-2009 öğretim yılında bir devlet üniversitesinin Hemşirelik Yüksekokulu’nda öğrenim görmekte olan 291 öğrenciyle yapılan bir çalışmada; öğrencilerin %60.5'i "ötenazi yasallaşmalı mı" sorusuna hayır cevabını vermiş. “Ötenazinin yasallaşması durumunda uygulama kimlere yapılmalıdır” sorusuna ise öğrencilerin %58.8’i "beyin ölümü olan hastalara uygulanmalıdır" ifadesini kullanmış. (Kaynak: https://dergipark.org.tr/...nload/article-file/330727 )
Gaziantep ilinde bulunan bir Vakıf üniversitesinde 2014-2015 öğretim yılına devam eden ve Sağlık Bilimler Fakültesi'nde okuyan 370 öğrenci ile yapılan bir araştırmada, öğrencilerin %20'si ötenazinin olması gerektiğini ifade ederken; %41.1’i ise ötenazinin yasallaşmaması gerektiğini belirtmiş. Bilinci kapalı hastalara uygulanmasına da karşı çıkmış. (Kaynak: https://dergipark.org.tr/...nload/article-file/473660 )
istanbul Üniversitesi ilahiyat ve hukuk bölümleri ile istanbul Üniversitesi Cerrahpaşa tıp, gerontoloji ve sosyal hizmet bölümlerinde eğitim gören 354 öğrenci ile gerçekleştirilen başka bir araştırmanın sonuçları ise; cinsiyet, medeni durum ve yaş değişkeninin ötenaziye bakışı etkilemediği ve tıp bölümünde okuyanların ötenaziye olumlu bakarken ilahiyat okuyanların olumsuz baktığıdır. Araştırmanın ortaya koyduğu başka bir konu ise; ağrılı hastalık yaşayan bir yakınına şahit olan öğrencilerin ötenaziye daha olumlu yaklaşmasıdır. Hasta yakınları bizzat deneyimlediği için ötenaziye onay vermektedir. (Kaynak: https://dergipark.org.tr/...load/article-file/2349577 )
