diskoda ölüm konuşulmaz diye bir lafım var, ne kadar düşünsem de bir yamuğunu bulamadım. hakikaten bazı konular konuşulan ortama göre seviye kaybı/yükselmesine neden oluyor. ölümün soğuk ve acı yanını hissedemeden hangi ölümden bahsetmek mümkün? peki böylesine bir acı diskoda hissedilebilir mi?
konuların gerektirdiği kendilerine has bir ortam şartları var sanki. hakikati de böyle ulu orta yerlerde ulu orta kişilere söylerek mahcup etmemek lazım. hak edene/dayanabilecek olana, uygun bir ortamda, belki de uygun bir zamanda söylemek lazım. böylesi bir üçlüyü düşündüğünde de insanın doğruya/hakikate ulaşabilmesi pek zor. hoş gerçi, pek çoğu için bunlar birer tantana. sadece ufak bir azınlık ancak her şeye rağmen hakikatte ısrar edebilir.
ölüm gerçeğini öğrenmek isteyen pek az insan vardır. pek çoğu kendisine öğretilen anlam paketleriyle tav olmaya kanidir. insanı ürperten, üstüne düşünebilmesi pek mümkün görünmeyen, örtülü ve örtülü olmasından ötürü kaygı yaratan, belki de en önemli ve tek gerçek bilinmez...
