bir kurşunla yerlere yıkılan bir serseri
kazıyor tekmeliyor ayaklarıyla yeri...
gemi halatı gibi kolları geriliyor;
vücudu yılan gibi kıvrılıp seriliyor...
ölümün korkusudur şimdi beynini yakan.
bir ıstırap nehridir ağzından dökülen kan.
gözleri deli gibi fırlamış çanağından;
yaşlar yuvarlanıyor ateşli yanağından...
dalga dalga kan olmuş mor çiçekli mintanı,
göğüsünü parçalayıp çıkmak istiyor canı...
ıstırap korku hüzün gözlerinde birikmiş,
sönük nazarlarını sabit bir yere dikmiş.
o gözler bazan her şey bazan da buzlu bir cam...
(...)
