“bir gün atina pazar yerinde birileri sokrates ' e fena halde hakaret ediyordu; sen bir alçaksın, cahilsin ve içki içicisin !
sokrates , başını sallayarak cevap vermedi, sadece gülümsedi...
zengin bir aristokrat, bu sahneyi izlerken ona sordu; böyle hakaretlere nasıl tahammül ediyorsunuz? kendinizi kötü hissetmiyor musunuz ?
sokrates yine gülümsedi ve dedi ki: '' benimle gel "..
tanıdığı bu aristokrat onu , eski bir tozlu depoya kadar takip etti...
sokrates bir meşale yaktı ve işe yaramaz, paçavra delinmiş bir pelerin bulana kadar etrafı aramaya başladı... bulduğu bu pelerini adama verdi ve dedi ki: " bunu giyermisin sana uyar ".
adam paçavra pelerine baktı , kızarak :
-" iyi misin sokrates? bu paçavrayı giyecek miyim, diyerek geri attı ".
gördün mü, dedi sokrat , elbette kirli ve eski pelerini giymeyi reddettin...
aynı şekilde adamın söylediği saçma ve edepsiz sözler bana da dokunmadı...
birisi sana istemediğin bir şeyi verdiğinde ve sen onu kabul etmediğinde reddedilen hediyenin sahibi kimdir?
başkalarının hakaretlerine üzülmek ve öfkelenmek, onların attıkları paçavraları giymeyi kabul etmek gibidir...
sorgulanmamış hayat , yaşanmaya değmez...
en akıllı kişi ,neyi bilmediğini bilendir...
kimseye birşey öğretemem ,sadece onların düşünmesini sağlarım...
sadece bir iyi vardır; bilgi ...
sadece bir kötü vardır; cehalet...”
