Kuşkusuz köken olarak basit bir şekilde ineğin sağılmasına benzer bir anlama gelir. Boşalmadan farklı olarak vurgu "sağılma" dır.
Poetica'da Aristo doğrudan böyle bir ayrım vermese de katarsisi oluşturan aireo ve kata ögelerine bakılırsa katarsis, bugün söylendiği gibi "duygusal boşalma" vb. Bir anlama gelmez. Zaten aireo, bir doğrultuda almak demektir; çekerek değil, sürerek. Kata ise amiyane "aşağı" demektir. Bir yönden ziyade dolanımın sonu olarak yöndür.
Neyi anlatmaya çalışıyorum, duygusal boşalma, bir tür ruh orgazmı vs... Bunlar kulaktan dolma. Sağılma ile boşalma arasında fark vardır. Sağılma aşağı yönlüdür -ki bu yüzden katarsis daima "kata"dan dolayı aşağıya işaret eder. Boşalma yukarı yönlüdür.
Katarsisin bir pozitif yönlü rahatlama, iç boşaltma-dökme değil; tıpkı sütten şişmiş bir ineğin sağılması, kanın temizlenmesi, bir anlamda arınma gibidir. Ama en yakın örneği ineğin sağılması. Bu da zaten yalnızca insani olan üst üretimlerle(yaratı) yahut onlarla iletişim kurabilmeyle olur. Sadece sanat değil. Psikologlara, terapistlere de böyle detaylı öğretseler keşke.
