jöleli kafa, craig david sakalı, taşlanmış kot ve beyaz çakma nike ayakkabılarla doğan görünümlü şahinin önünde poz veren adamların fotoğraflarının çevresine parıltılı yazılarla yazdıkları sözler gibi bir isme sahip şarkıdır. şarkının genelinin berbat olmasının dışında, bu şarkıda, daha önce birkaç kez yaptığımız hataya yine düşmüşüzdür. dijital ortamda yapılmış techno ritmler ilerlerken bir anda araya "türk ezgileri" sokmak adına kaval, ney falan giriyor. tam o noktada sıçıyor ve gurbetçilerimizin oyları sayesinde sondan 2. oluyoruz. yapmayınız efendim... ne zaman öğreneceğiz eurovision'a diğer ülkeler gibi deneysel gruplar gönderip eurovision'un müzikle bir ilgisi olmadığını anladığımızı çaktırmayı?
