albert camus' un gözünde hayatın hayalsiz ve renksiz devam etmesiyle eşdeğer olan olay. ne içtiğin kahveden keyif alabiliyorsun ne de hayatına son verebiliyorsun. anlamsızlıklara takıla takıla, düşe düşe, yaralana yaralana bir boyutta varolmaya çalışıyorsun. çok tuhaf bir şey...
