araba demişken aklıma geldi.
gene o yıllar. araba, mahallede sayılı kişilerde var bunlardan biri de arnavut kökenli bir abi.
baba sıfır bi araba almış. oğülu olan abi az çok kullanmayı biliyor.
ehliyet falan hak getire.
oğlu atmış sarışın bi hatunu arabaya, boğaz senin belgrad ormanları benim ağşama kaden gezmiş.
sonra hatunu girişteki benzinliğin oralarda indirmiş lakin çağlayan bu daha eve gelmeden babaya haber gelmiş, " senin oğlan arabayla ırıspıları gezdiriyor" şeklinde.
biz futbol oynuyoz kaldırımda anam ortalık bi anda karıştı. bi araba durdu içinden biri inmeye çalışıyor. arnavut abi nin babası da adama sopaynan dalıyor.
sonra bi baktım oğluymuş. anam ne dövmek ne dövmek.
esnaf zor ayırdıydı.
eczanede pansuman falan yaptılar.
sonra herkeş günlük hayatına döndü.
babadan dayak yemek. normal
bunu sorun etmemek. normal
arabayı bir daha kapmak için fırsat kollamak ultra normal. *
