tabii istisnai mutluluklar var, onlar yerime de mutlu olsun. zira benim bu bağlamda mutlu olmam pek mümkün değil.
çoğu sevgililik zaten direkt "seksin" kılıf bulunmuş hâli yani. hevesler alınıyor, sonra yollar ayrılıyor.
geri kalanlar da "maddi menfaat" üzerine daha çok.
sevgi üzerine inşa edilen az ilişki var.
günümüz flörtleri tam lastik gibi, ne uzalıyor, ne kısalıyor. herkes lafta "dürüst" arıyor ama birbirinizle oyun hamuru oynamaya öyle bayılıyorsunuz ki anasını satayım.
kimse açık sözlü, dürüst falan aramıyor. öyle olsa benim en az 55 tane sevgilim olurdu. ha, bazen birisinin "sevgili istemediği" döneme denk gelirsin ona eyvallah. çünkü herkesin mutlak bir süre yalnızlık kalması, demlenmesi ve dinlenmesi gerekir. evvela kendi psikolojisi için.
flörtler, hatta tanışmak bile dert lan. eskiden otobüs keşişmeler, masum tanışmalar olurdu. şimdi kadın öldürülür müyüm, tecavüze uğrar mıyım diye düşünür. erkek ise, "ulan acaba sapık yaftası yer miyim" diye düşünür ve de düşünülüyor da.
çöpçatanlık bile o kadar azaldı ki "başım yanmasın, bana patlamasınlar" diye arkadaş arkadaşın bile arasını yapmıyor lan artık. halbuki ikisi anlaşamıyor, tanıştıranın suçu ne anasını satayım?! o kafayı da asla anlamam.
sosyal medyadan tanışsan basit, tinderden tanışsan amaç belli, sözlüklerden tanışsan ki ben bunu daha sağlıklı buluyorum en azından karşımdakinin fikirlerini, hayat görüşünü "fragman" tadında da analiz etme şansın var, ona da millet yanaşmıyor.
yüz yüze tanışmak istiyor haspamlar. sanki gözüne baka bakan yalan söylenilmedi hiç amına koyayım. derdini sevdiklerim...
yanaşılsa da bile "mesafe" faktörleri oluşuyor vesaire.
özetle gençler ; sizi bilmem ama bana mutluluk haram. huzur veren insan sayısı gerçekten az, herkes gidip piçe, orospuya gönül veriyor sonra geçmişini günahını karşısında denk gelen iyiden çıkarma ve intikam alma derdinde.
günümüz ilişkileri özetle böyle paradoks, tıkanmış ve kimsenin sorumluluk almadığım bir devirde, benim gibi kafası kırık "normal" olanlar, şimdiki "anormal" tiplerin çoğunluğuyla artık onların materyalist ve basitlikleri "normal" olurken, benim gibi ince, derin düşünen ve detaycı insanlar "anormal" oluyoruz..
"anormal" bir kadın da bulmak öyle zor ki bu devirde, muhtemelen onunla birbirimizi buluncaya dek birimizden biri ölmüş olur herhalde.
