dan brown'un kayıp sembol kitabını okuduğumda orada kutsal kitaplardan bahsedildiğini asıl saklı gücün bu kitaplarda olduğunu filan anlatmıştı kitap bana. neyse bizim evde bir adet kuran vardı türkçe meali filan olan. çevremde tek kutsal kitap olarak o vardı o zamanlar bhagavad gita veya bir yoginin otobiyografisi ya da incilim yoktu. bende gidip okumuştum. din ile yakınlaşmamı sağlamıştı ama kısa süreliğine. sonra hinduizme battık. biraz da budizm filan serpiştirdim birkaç yıl daha sonra.