insanlar için gerekli temel ihtiyaçlardan biri olan sevişmeyi yemek yemeye benzetirsek eğer; bir insanın yoldan geçen diğer insanların görebileceği bir lokanta masasında yemek yemesi gibidir. *aç olup o yemeği alıp yiyemeyecek insanları düşünürsek eğer yemekte toplum önünde alenen yenmemeli. ancak çoğu insanın buna vakti yada imkanı olmuyor ve en kısa yoldan bu ihtiyacını gideriyor. sevişmek içinde vaktiniz, imkanınız yoksa öyle bir parkta iki dakkada halledince giderilecekse bir sakınca yoktur.
ve tekrar ancak; sevişmek ihtiyacı giderilirken daha çok özen ve itina gerektirir ve başkaları sizi izlediğinde işin tadı kaçar. ayrıca o yemeği alamıyacak insanlarıda unutmayalım.
her ihtiyaç her yerde giderilmez.
tabi birde toplumun tüm ilkelerini çiğnemeyi bir büyüklük, bir üstünlük bilen ve bu ilkelere karşı gelmeyi amaç edinmiş bünyeler var onlarıda anlayışla karşılıyoruz ama uyarıyoruz herkes istediğini yaparsa sanada başkalarının istedikleri yapılır.
