aklımın ermeye başladığı andan beri benim de savunduğum görüş.
neyin eğlencesi, veya da neyin kutlaması tam olarak? ulan alt tarafı bir dişi ve bir erkek aynı eve geçip üreyecek. vallahi çözemedim. acaba bekâret için mi? hani kuşak mevzusu falan var ya ondan diyorum. amaç ne arkadaş? bana bir belirtin. sünnet mevzusu da aynı. boku bokuna kestirip de, onun acılarını tam 14 gün çektiğimiz bir olayın neden kutlamasını yapıyoruz?
kültürden kültüre, coğrafyadan coğrafyaya göre değişse de, aşırı gereksiz ve inanılmaz miktarlarla masraflar yapılır. yok çeyiz, yok yatak odası, yok bilezik, yok altın yok anasının amı yani. bir de bunların yemeği, çalgısı, salonda yapılacaksa salon masrafları, havlusu ıvırı zıvırı falan var. bunlardan daha başka masraflar da var ama kültürden kültüre değiştiği için hepsini kusursuz belirtemiyorum. zaten bu müessese ile pek de ilgilenmediğim için bu konuda bilgi birikimim biraz kısıtlı. ama bildiklerimi sayarken bile dudağımın sol tarafında uçuk çıktı. aaaaaam*nakoyayım bune?
işin kötü tarafı nesilden nesle aktarılan, ve aileler tarafından ne pasına olursa olsun benimsenen, yapılmadığı taktirde ne hikmetse eksik hissedilen garip bir müessese düğün. lan neden eksik hissedelim? bu masraflar bizi neden yeterli göstersin? o zaman fakirlik de eksiklik olsun? tamam teknik olarak eksiklik ki bazı modern ve aşağılık kompleksliler tarafından eksiklik olarak görülmekte, ancak çok mantıksız lan. bir kere ayıp bir şey değil zaten fakir olmak. hani bu kadar masrafı yapmayınca neden yetersiz, eksiklik hissediyoruz? saygıdeğer ailelerden biri bana bunu belirtsin. açıkçası bu masrafı yapınca da inanılmaz yeterli hissetmiyorsunuz. en azından insanlar tarafından sandığınız kadar saygı görülmüyorsunuz. sadece 1 gün, aktif olarak ise 4 saat. akşam 8, gece 12 bitti. bu kadar. sakin lan! kasmayın oğlum bu kadar.
akıl sağlığımı tamamen kaybedene kadar düğün denen müesseseyi asla kabul etmiyorum ve bu dediklerimden sonra da kabul etmemenin ne kadar mantıklı olduğuna kanaat getiriyorum.
