yaşamın kendisi anlamsız geliyor bana. sürekli bir çaba, sürekli bir koşuşturma. ne için diyorum kendime. yaptığım hiçbir şey tatmin etmiyor beni. bir şeylerle meşgul iken içimdeki kocaman boşluğu sadece bir süre unutmuş oluyorum. koltuğa uzandığım an ise o boşlukta boğulmaya devam ediyorum.
