Eski dev-gençliyim.
Türkiye birleşik komunist partisi vs yeni kurulmuştu. Partici komunistler 2ye ayrılmıştı isim olarak.
Bize fazla yumuşak geliyordu sadece pasif ve geleceği olmayan bir sadece parti üzerinden bir hareket.
içinde komunizm ismi içeren hiç bir parti bu ülkede 3ü 5i gökten isa inse 10u geçemez.
Onyıllarca o %3ü 5i kar ve başarı sayar nasıl artırırımın peşine düşersin. En büyük başarın bir koalisyon hükümetine girersin küçük ortak.
Yani ötesi yok!
Devrim isteyen genç adamlar olarak, zikerim böyle hesabı diyorduk.
Neyse sscb dağıldı falan biz de evlere dağıldık. Bizden önceki 68 kuşağı dağılmadı. 60-70 yaşındaki adamlar parti başkanı oldu. Bi kısım eski dev-yolcu ödp gibi çok light yollara girdi. Vs vs.
Tek sevdiğim yanı ise ulan hala "türkiye komunist partisi" diye bir isme sağda solda denk gelmek. Kendince bir orak çekiç görünce yaşadığın ve yıllar geçse de duygusunu atamayacağın duygunun biraz benzerini yaşatması.
(Sol mol rahat yazıyorum da, fişim mişim vs var zaten devlette.)
