bu işler tahterevalli gibi. yalnızken iyisin, bir süre sonra birisine ihtiyaç duymaya başlıyorsun. o süreçte ya önüne ilk çıkan adaya kapılıyor veya aşırı huysuz olduğundan yalnız kalmaya devam ediyorsun. ihtiyacın varken yalnız kalırsan zaten mutsuzluğun pekişiyor. sevgili yaparsan bu sefer cicim ayları (günümüz versiyonu haftaları veya günleri olarak güncellenebilir) mutluluktan uçarken zamanla düşmeye başlıyorsun. bir noktada yalnız olanlar çekici gelmeye başlıyor. kafa dinlemeyi, kendinle baş başa kalmayı istiyorsun. ayrılınca da ilk günler fena bir rahatlama ve ferahlık geliyor. sonra yine aynı döngü başlıyor.
