henuz tanismamis olduklarinin da sapik cikacagina emin olabilirsin. erkekler sonsuz bir sikme ve oldurme gudusu ile var olurlar, bunu bir enerji olarak dusunebiliriz. hayat, sosyal, ekonomik ve fiziki sartlar sadece bu guduleri bicimlendirme, dizginleme veya yon verme islevi gorurler. hem tarihe hem de bugune bak; eline firsat geciren, yani sartlarin sinirlarindan siyrilan bir erkek derhal sikmeye ve oldurmeye baslar. "ben oyle degilim" diyen erkek aslinda "ben daha bu sinirlardan kurtulamadim" diyordur, farkinda olarak ya da olmayarak. medeniyet, efendilik, erdem, onur, vs. bunlar yalan dolan kelime oyunlari sanki; imkansizlik veya ezilmisligin uzerine giydirilen ve gerek kalmadiginda kenara atilan kiyafetler gibi.
butun insanligin damarlarinda tarihin bir devrinde kocalari olduruldukten sonra tecavuze ugramis kadinlarin kani dolasmaktadir, bir de olduren ve tecavuz eden erkeklerin kani, ustelik dunyanin butun cografyalarinda. peki o kadinlar kocalarini oldurup kendilerine tecavuz edenlerin bebeklerini neden dunyaya getirdi, neden dogurduktan sonra terk etmedi? boylesine garip ama gercek hadiselerin dogrulukla yanlislikla bir ilgisi yok: dogal olmak acimasiz ve hircin bir dinamikse eger, suni ya da yapay olan, yani doganin tersine konumlanmis olan ise nezakettir, adaptir, olcup bicmektir. suni bir piramit yaparsin, belki binlerce yil doganin ruzgarlarina ve gunesine karsi ayakta kalabilir, suni bir bina yaparsin bir depremde yikilir. ne doga dogaligindan siyrilabilir ne de insan suni birseyler uretmekten vazgecer.
erkekmis, kadinmis, sapikmis, kibarmis... aman aman ne efsane meseleler.
