Ben onlara hep üzülüyorum. Bu şaka değil. Benim de var fenerbahçeli sevdiklerim. Abi derbeder oluyorlar, stadyumda filan kameralar çekiyor, hüngür hüngür ağlayan var.
Yani benim kalbim çok yumuşaktır, işin şamatası filan kalmıyor bende. Ne var yani? Bir çocuğun gözyaşından önemli mi maçlar, şampiyonluklar?
