göğsümde gözlerinin sapladığı bir bıçak,
beynimde hayaliyle alevlenen bir ocak...
içerim bu haldeyken herkes garip bulacak:
başımı sükunetle taşlara vurduğumu...
bu sükut çiğnenen bir muhabbetin yasıdır.
bu sükut bir kömürün içerden yanmasıdır.
bu sükut beynimdeki cinnetin potasıdır;
görüp aldanmayınız sessizce durduğumu...
ben de nihayet bütün bağları kıracağım;
onu ıssız dağlara alıp kaçıracağım,
etini bir canavar gibi ısıracağım
ve, herkes seyredecek nasıl kudurduğumu.
