biz çocuğuz o zamanlar. abiler falan var ama hakkat abi yani. ağır adamlar.
pek sokakta gözükmezler ama gözüktükleri zaman da çok delikanlı, bıçkın ama efendice yürürler.
misal, yolda gördün yanına gidersin. m. rıza abi falan dersin, hani biz de varız gibisinden.
pek ilgilenmez senle. yoluna devam eder.
işte o bıçkın abilerden birinin evde yapılan nişanına gitmiştim. kerdeşi arkadaşım. öylesine gittim.
o koca, bıçkın delikanlı m.rıza abi tir tir titriyor neredeyse . acaip heyecanlanmış. o kadar ki çocuk aklımla bile farkettim.
kızdan, nişanlısından ya da aile çevresinden utanıyor.
zuhahaha, lan m. rıza abi olur mu bu ya.
