Sis basmıştı kalbini, artık uzaktı kendine. Sadece Korkarak yaşadığı günleri hapis gibiydi.
Ne zaman kafasını çıkarsa düşen damlalar yankılanıyordu zihninde. Hasta ruhunu ameliyat masasına kaybetmişti. Günahları durduğu dağın başını aşmıştı oysa.
Bır rüzgar gibi savrulurdu belki, süründüğü anların tamamında.