o düştür. o, en ulaşılmaz ve en uzakta durarak bize bakan, bizim yarım kalan tarafımızı tamamlayan ve kendimizden bişey bulduğumuz derin ve büyülü bir kuyudur. kendimizin, kendini bulduğu yerdeki merkezde, acılarımızı hafifletmek için hayatımıza girmesini istediğimiz, acının ta kendisidir. hüznün elle tutulup, gözle görünen şeklidir. ulaşılınca kaybedilecek olandır. uzaktan izlenilmesi en acı ama en güzelidir. en iyisi ufak ufak kaçış yoluna girmek ve düşten gerçeğe inmektir..
