Kendimi farklı hissettiğimde,her zaman mutlu olduğum şeyleri yaparken iyi hissetmiyorsam, yaşamım anlamsızlaşıyorsa, herşey toplaşıp üstüme geliyormuş gibi hissediyorsam, konuşmaya, gülmeye bile halim yoksa anlıyorum ki ben yaşamdan vazgeçiyorum.
Düşündüğüm zaman böyle olmamalı. Şükredeceğim birçok şey var hayatımda.
Hayatımı adadığım amacım gerçekleşmediyse ne olmuş?
Her insanın aşamadığı bir zorluk yok mu?
Herkes mi mutlu ve mükemmel?
Bir tek ben mi ulaşamadım o evreye?
Anlıyorum ki kendimi kabullenmeden, olduğum kişiyi sevmeden hayatımda mutlu olamam. Kendimi kabul etmeliyim ki bir şeyler değişsin ve ilerlesin. Yaptığım işler önemli ve değerli ne kadar hayal ettiğim hayat bu olmasa da.
