Bazen yıkıcı bazen yapıcı. çok garip bir kavram genelde yakıcı. şimdi bunu bir olay üzerinden anlatacağım. Arkadaşım yemeğe çağırmış. Beraber hazırladık ailesiyle beraber oturduk. Benim boğazımda bir yumru. Onlar güldü, yemek yedi ben izledim. içimden ne güzel dedim beraber oturuyolar. Hiç o kadar gözyaşımı tuttuğum olmamıştı. Eve geldim ağladım sabaha kadar. Beraber bir sofraya oturmak bile bazen üzebiliyormuş. Aile can yakar. Onların mutluluğu daim olsun. Aile kuracak yaştayım umarım güzel sofralar kurup gülerim bundan sonra.
