küçükken vardı bu bende. uyumamak için direnir tv karşısında göz kapaklarımın beton gibi ağırlaşıp kapanmasına engel olamazdım.
o kadar zorlardım ki kendimi aslında uyurdum ama tv sesleri hala gelirdi.
ben uyuyunca annem sakladığı dev pastayı bir yerden çıkaracak.en güzel çerezleri masaya koyacak kola da içecekler tvde alta işeten harika bir korku filmi başlayacak partileyecekler diye uyumak istemezdim.sabah koşarak mutfağa gider ne yemiş içmişler incelerdim.
büyüyünce bir parti varmış ama yeme içme film değil başka partiler anlıyorsun.
iğrinç.
