özlüyorum .özlememe rağmen hiçbir şey olmamış gibi hayatıma devam etmek zorunda olmak çok zor... her sabah hiçbir şey olmamış gibi insanlara günaydın demek, sanki kimse umrumda değilmiş gibi oje rengimi düşünmek, yorgun zihnimle test çözmek, makyajımı yapıp süslenip hayatı takmıyormuşçasına arkadaşlarıma kahve içmeye gitmek ama tüm bunları yaparken kalbimin böylesine acıması canımı yakıyor...
içimin gittiği şey ile kaçtığım şey aynı...
