bende yasadım bu durumu, hayatı ıskalıyormusumda herkes dısarıda gununu gun ediyormus hissini o yuzden evde uzun sure durunca bir sekilde sokaga atardım kendimi kalabıkların arasına karısır ic dengem duzelene kadar donmezdim eve.
simdi ezberledim kacırdıgım, gormedigim yerlerde tekrar eden donguyu kafamı cevirip bakmaya tenezzul bile etmiyorum.
