dün gece 00.00 sularında ciddi bir banyo yapma isteğim geldi. gittim küveti doldurdum ve tam içine girecekken evimde beslediğim minyatür timsahım aklıma geldi. dedim onu da alayım yanıma beraber yatalım suya.
neyse, ben küvete girdim timsahım minnoş'u da göğsüme yatırdım okşarken bir anda bu hayvanı yadırgadığımı fark ettim. rengi, vücut yapısı, hareketleri... her şeyini yadırgadım çünkü bizden çok farklıydı. allah nasıl oluyor da bir yanda insan gibi üstün bir varlığı yaratıp diğer yandan da değişik türlere ve cinslere göre başka varlıklar yaratabilmiş ve dünya'yı bu iki grup arasında yani insan ve hayvan arasında bölüştürebilmiş anlayamadım.
sonra şunu düşündüm, allah cezalandırmak için insanları hayvan mı yaptı? yoksa hayvanları insan mı yaptı? evet iki türden birisini cezalandırdığı kesin ama hangimiz cezalıyız. hatamızın bedelini insan olarak mı ödüyoruz yoksa hayvan olarak mı?
ben bütün bunları düşünürken bir ara tümsahım minnoş debelendi kucağımda ama bir türlü sorununu anlayamadım. acıktı mı? sıkıldı mı? suyun ısısı mı ona uygunluğunu yitirdi? derdi neydi bu hayvanın.
işte o an dedim kendi kendime, ''allah insanı cezalandırmak için hayvan yapmış. insanı insan yapan en önemli unsuru almış elinden, konuşma yetisi yok bunların. konuşmak... hayvanda olmayan ve belki de insanı hayvandan üstün kılan yegane etken konuşmaktır. akıl derler ama sanmam. mesela filler insanlardan daha zekidir'' dedim.
çoğu hayvan fiziksel olarak da insanlardan geridirler ama asıl cezai yaptırım konuşmalarını engellemek olmuş.
bir an bütün hayvanlara acıdım konuşamadıkları için. kabahat işleyenleri cezalandırmak için cehennemi dünya'ya taşıyıp, dünya'da işgence çektiren allahın dehasına bir kere daha inandım.
tanım: allahın insanları cezalandırıp, işgence çektirmesine yarayan yine allahın dünya'ya salık verdiği insandan farklı bir tür.
