17 ağustos 2002 saat akşam 20:00 suları ve o sahilde keşke gitar çalınmasaydı ve usulca esen rüzgarın ardından dağılan kalabalıkla birlikte bu yazıyı şu anda yazan şahsın da oradan diğer arkadaşlarıyla birilikte gitmesi gerekirdi. ve o orada iskelede yalnız başına oturup gitseydi. belki de 5 yıl hiç ama hiç yaşanmazdı bu yazıyı yazan için. başka bir yerde başka mutluluklar içinde hayal kırıklıklarını hiç görmeden mutlu bir silüet olarak kalabilirdi.
