Bende var bir tane . Durmadan oyun ister,sıkıldım der , ben eğitilmesi için bir yere yollarım mesela , her gün bir aksiyon çıkartıyor orada da. Doğal olarak başıma dert. Birazcık ilgilenmezsem düşmanım oluyor hazır kıta bekliyor başımda. Ya da işte durduk yere gelip sırnaşıyor bana işte en çok orada kıllanıyorum , bayram değil seyran değil diye. Böyle aynı evin içindeyken apayrı bir kafası var. Ben yemek yerken gelip illa benim ekmeğimi alacak, yemeğime salça olacak falan. değişik bir tür kendisi. Yine de çok seviyorum keratayı.kızıp etsem de yokluğunu bile özlüyorum durmadan.
