Her ramazanın ayrı bir ruhu oluyor bende. Her yıl farklı bir tadı ve meşgalesi oluyor. Ya biri geliyor bütün ay onunla geçiyor. O, onun ramazanı oluyor örneğin. Ya da bir mekan. O ramazan, ruhunu orada yaşatıyor. Ya da bir dizi, oyun, interaktif mecra…
Sonra yıllar geçiyor aradan ve her ramazan o hatırlanıyor. “Geçen ramazan şu olmuştu” diye gülümsüyorsun. O ruh, geçip gidiyor sonra. Ama tadı kalıyor.
Sanırım bu ramazanın ruhu, ruhsuzluk olacak. Yıllar geçecek, belki ruhsuzluğu bile tat verecek. Kim bilir…
