enteresan bir şekilde bu hastalığa sahip olan bir çok bireyde ilaç kullanımını reddetme dürtüsü ve ısrarı mevcuttur. bireysel ve sosyal olarak oldukça riskli olan bu reddetme hareketi zamanla çok ciddi ve tehlikeli sonuçlara sebebiyet verebilir.
Mesela bir ruh hastası ''hayvan kesme ve öldürme girişimim var ama ilaç kullanmıyorum, insanlara yalan söylüyorum ve sonuçları umrumda değil'' diyor ise bu arkadaşın aile bireyleri ya da sosyal çevresi zoru ile ilaç kullanmasını sağlamak şarttır, farzdır, zorunluluktur.
Bu tarz psikopatsal eylem ya da kişilere sosyal mecralarda bolca rastlıyoruz ve ne zaman hayvana şiddet videosu ya da bu eğilimde bir posta denk geliyorsak hep beraber ayaklanıyoruz. işin garibi tehlike aynı üstteki entrydeki gibi bağıra bağıra geliyor. yani aslında gayet engellenebilir....
kişinin hasta olması konusu tabi ki eleştirilemez ancak hastalığının bilincinde olup, kendisinde olan tüm semptomları tophane bardağı gibi sıra sıra dizip de, bu benim umrumda değil diyebilen bir birey hastadan ziyade ya ergen ya da orospu çocuğudur.
