Matrix'i lise son sınıfta izledim. Üç arkadaş çıkışta birbirimize bakakaldık. ilk hafta dünya çok yavan gelmişti.
inception'ı sinemada izlemedim; fakat ben hâlâ son sahnedeki totemde kaldım: Sanırım filmin tamamı gibi sonu da rüyaydı. Hatta leonardo evli bile değil ve evli olduğunu hayal ettiği yetmezmiş gibi iki çocuğu olduğunu ve kanun kaçağı olduğunu da hayal etmiş. Yani filmin tamamı rüya bence.
interstellar'ı sinemada izledim ve iki gün boyunca; keşke şu filmi Türkler çekebilecek seviyeye erişse, diye imrendim doğrusu. Tars'a tasarım ve filme kattığı doku olarak bayılmıştım.
Son tahlilde devam filmleri çekilmesine karşı -zira benim için Matrix ilk film sonu Neo uçtuğunda bitmiştir, gerisi zırvalamanın daniskasıdır çünkü- Matrix efsanedir ve öyle kalacaktır.
