içinde bulunduğumuz durumda, sıradanlık ve deha aynı derecede yararsız.
evreni fethetmekle ilgilenmiyoruz.
dünyayı evrenin sınırlarına kadar genişletmek istiyoruz.
öbür dünyalarla ne yapacağımızı bilmiyoruz.
başka dünyalara ihtiyacımız yok.
bir aynaya ihtiyacımız var.
"bağlantı" için çabalıyoruz, ama onu asla bulamayacağız.
korktuğu ve ihtiyaç duymadığı bir amaç uğruna gayret sarf eden o “ahmakça insanlık durumu”ndayız.
insanın insana ihtiyacı var.
