dabbe sözcüğü debelenen ( hareket eden) sözcüğünden türemiştir. kur'an'daki tüm canlılar, en fazla da hayvanlar için kullanılır. bazı ayetlerde insanlar için de kullanılmıştır. hz. ali de bu kıyamet alameti için o kuyruğu olan bir dabbe değil, sakalı olan bir dabbe ifadesini kullanmıştır. buradan da dabbenin bir insan olacağı varsayımı yapılabilir. bazı kaynaklardaki sembolik anlatım ise dabbenin başı göklere yükselen bir canlı olduğu şeklindedir.
kur'an'da yer alan sebe suresi de hz. süleyman'ın asasını kemiren ağaç kurdu için dabbe sözcüğünü kullanmıştır. ağaç kurdu asayı içten kemirdiği için dabbe hakkında aıds virüsü gibi insanları içten kemiren bir hastalık olduğu da bazı insanlarca öne sürülmüştür. bazı islam adamlarına göre de dabbet'ül-arz ortaya çıkmıştır.
