yalnızım ve bu yaşıma kadar her işimi kendim hallettim. ailem dahil kimseden bir yardım almadım. zaten istemedim de.
tek başıma okudum, tek başıma en iyi işi buldum, tek başıma çalıştım, tek başıma çok güzel paralar kazandım. ameliyat oldum, ona bile tek başıma girip çıktım. ameliyat sonrası önce hastanede sonra evde tek başıma kaldım.
bu duruma öyle bir alıştım ki biri bana yardım etmeye çalışsa çok tuhafıma gidiyor, hatta yardım edilmesinden rahatsız oluyorum.
hayata normal insanlardan 4-0 geriden başladım. hastalığa yakalandım yıkılmadım, soruşturmalar davalar geçirdim yıkılmadım, babam öldü yıkılmadım, yalnız kaldım yıkılmadım. bu şartlarda bile kimsenin kolay kolay elde edemediği şeylere sahip oldum.
evet yalnızım ve çok güçlüyüm. çevremde bu halimi gören herkes bana gıpta ediyor. şimdiye kadar altından kalkamadığım hiçbir zorluk olmadı, bundan sonra da olmayacak.
