Samsun atakum'da evde... hasbel kader uyuyamadım diye bakınca öğrendim depremi olduktan yarım saat 1 saat içinde. "Vurdu/yıkti" denilen yerler bizim oranın "burnunun dibi" ben diyim 10 km sen de 15 km!
20 yıldır takip ediyordum malatya'dan götün götün antakya'ya giden bir depremi. Sıra aslanda maraş sonrası bildiğin bizim köyün/ilçenin tam altıydı. Ama bu boydan boya gitti!
Sabahın köründe arayabileceğim hepi topu topu 2 numara vardı. Annem telefon kullanmıyor diye. Hatta en yakınım kuzenim öğleyi bekledim diye bana ana avrat sövüp, annem kurtulmuş belli bi km çapında her tarafın anasının zikilmiş olduğunu söyleyip yüzüme kapadı teli.
Oysa ben annemin kaldığı, çocukluğumun geçtiği... kaya doldu/kerpiç de olsa, altı silme kaya, üstü beto değil kontraplak olan zamanınında italyan villası görünen eve. (Toprak ev değil- duvarlar briket değil taş dolgu).
Annem bodrumda kalıyor dediler... o gece bindim otobüse
(Part1)
