Kuran'ı okuduğunuzda şunu görürsünüz: "tanrı" "kullarıyla" bitmek tükenmek bilmez bir polemik halindedir. Habire övünür, tehdit eder, hakaret eder, "kullarının" itirazlarına laf yetiştirir, günlük olaylara karışır, hele ki konu "peygamberi" olunca, onun aile hayatı dahil, en küçük derdine bile müdahil olur, sık sık fikir değiştirir, hep itaat talep eder, itaat etmeyi büyük bir marifet olarak gösterir... itaat etmedin mi? Şehirleri yıkma, dünyayı sular altında bırakma tehditleri filan... Yani öte dünya tehditleri de yeterli gelmez, bir de cengiz han, iskender, nebukadnezar kendilerine itaat etmeyen herhangi bir kente ne yaptıysa onu yapmakla tehdit etmece...
Yani her biri yüz milyarlarca yıldız sistemi içeren bilmem kaç trilyon galaksiyi "yaratmış" ve "yönetmekte" olan bir "tanrı" böyle "insani" bir ruh hali içindedir.
Özetle, mesajlarının, tarzının herhangi bir tarikat liderinin veya imparatorun mesaj ve tutumlarından bir farkı yok.
Bu açıdan baktığımızda neyin ne olduğunu kolaylıkla görürüz.
Hayır, o değil, uçan makarna canavarı bile kendinden daha emin görünüyor. "kutsal kitabında" lafı hiç uzatmadan mesajlarını veriyor, kimseyle polemiğe girmiyor ve "göklerdeki" soslu saltanatına geri dönüyor. Mesajlarının ilahi olduğunun tehdide, polemiğe filan gerek kalmadan herkes tarafından kolayca anlaşılacağından o kadar emin.
