Ey insan oğlu yaşamayı becerdinde, ölmeyi mi Merak edersin? Bu dünya da kibrini yendimi ki, ölümü düşlersin, demişti lisede ölüm üzerine geçen sohbette din hocamız. Ben ölümü tamamen yok olmak olduğunu düşünüyorum. Doğada hangi madde öldükten sonra varlığını koruya biliyor da biz insanoğlu kendimizi bu kadar özel hissediyoruz? Ölümümüzü düşlerken bile yaşarken ki küstahlığımızı koruyoruz ve ölürken bile kendimizi doğandan üstün görüyoruz.
Not: içimden bir ses şu yazdıklarıma güzel küfür yiyeceksin diyor ama olsun, karşıt fikirler güzelliğin renklerdir, demişler.
