Çocuklukta karla birlikle yokuşları anlamlı kılan güzel kılan iki şeyden biriydi tornet. Üç dört arkadaş yokuşun en tepesine kadar elde tornet çıkılır, tornete sığışılır, "çocuk gönlüm kaygılardan azade" şekilde aşağıya kadar gidilir sonra tekrar ver elini yokuşun en tepesi. 90'larda çocuk olmanın tadını belki bir 80'lerde çocuk olanlar almış olabilir onun harici nanay.
