bıraktıktan sonra her şey normale döner. kızabiliyorum, sevinebiliyorum, ilgi duyabiliyorum ve azabiliyorum ulan! bi de eski halim gitti. kara saban veya latinlik falan. ne manyak günlerdi ya.
mesela paxil'den önce şuna inanıyordum:
"Sömürgecilik dönemiyle başladı köle ticareti. Atalarım zamanında köle olarak Avrupa'ya satılmış daha sonraları satıla satıla buralara kadar gelmişler. Şimdi aranızda buna inanmayan aklı evveller çıkabilir. Efenim bu tarihi gerçeği kanıtlayan bir çok bulgu mevcuttur; benim konuşmamı alın sesi kapatın yerine ispanyolca konuşmayı ekleyin jest ve mimiklere bakarsanız tamamen hispanik olduğumu görürsünüz, ikincisi ne zaman kafam iyi olsa meksika hükümetine küfrediyormuşum (bunu ben farketmemiştim), kardeşimle bugüne kadar hiç bir zevk ve hobimiz uyuşmadı ortak sevdiğimiz bir parça bile olmadı fakat kardeşime manu chao dinlettiğimde fan'ı oldu (şimdi buradan ne anlıyoruz? Şunu; Kan çekiyor işte), üçüncüsü babam yurt dışına nereye gittiyse hep fotoğrafları falan var ama 86-87 yılları arasında sözde okuma bahanesiyle bulunduğu Meksika'da çekilmiş fotoları yok (ne yapıyor orda yerli akrabalarını görüyor sanırım), dördüncüsü 26 yıldır ne zaman saçmaladıysam fiks cevabı "git başımdan" veya sessizlik olmuştur taa ki ben anneme "anne, bizim atalarımız Amerika kıtasından Avrupaya köle ticaretinin olduğu dönemlerde köle olarak satılmış daha sonra buralara kadar gelmiş olamaz mı?" diyene kadar işte o zaman 26 yıllık monotonluğu bozdu ve "delirme" dedi, beşincisi içtiğim en sert sigara Meksikan sigarasıydı. Tüm bu bilgilerin ışığında Meksikalı olmayı hakiki olarak niteleyip sonra alakasız beyaz kültür dayatmasını da buna yamamanın bir mantığı yok. Alkolünüzü de alın gidin benim halkım kurudan gider."
ciddiyim. yeni tanıştığım insanlara latinim diyordum. işin kötü yanı o kadar inandırıcıydım ki inanıyorlardı. ispanyolca bile öğrendim ulan!
