yaşadığımız coğrafyadan ötürü her gün başka felaketler yaşadığımız için artık o kadar alışmış bir topluma dönüşmüşüz ki, çok büyük felaketler yaşasak bile normal gündelik hayata adapte olmamız diğer birçok topluma göre daha hızlı oluyor.
norveç'te bir trafik kazasını bile haftalarca aylarca tartışırlarken biz bütün ülkeyi ilgilendiren olayları bir ay içerisinde atlatıp sanki hiç yaşanmamış gibi kısır döngümüze dönmekteyiz.
felaketler bizim rutinimiz olmuş durumda. her şeyde olduğu gibi felaketleri de hızlıca tüketiyoruz sanırım.
